stojąc na skraju nieba
jeśli rozsnuwasz Miłość po bezdrożach
pochwalona bądź dnia każdego łasko
źródła Twe pełne i w rozkwicie
usta me czyste i w zachwycie
w pieśń osnute serce rozpalone
w dnia każdego codzienny różaniec
ocalone płomieniem niezwykłym
szeptem tego co nienazwane
a o czym szumią każdego dnia trawy
o czym szczygieł radośnie śpiewa
śpiewają drzewa
dlatego stoję przez Tobą Panie
na skraju nieba
i śpiewam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz